Wiersz „Kaczka Dziwaczka” - Jan Brzechwa
Nad rzeczką opodal krzaczka mieszkała kaczka-dziwaczka...
- Ostatnia aktualizacja: 2024-10-29
- Szacowany czas czytania: 2 min.
Wiersz „Kaczka Dziwaczka” Jana Brzechwy
„Kaczka Dziwaczka”, opublikowana po raz pierwszy w 1939 roku, to jeden z najbardziej znanych utworów Jana Brzechwy. Wiersz ten w zabawny sposób przedstawia historię kaczki, która wyróżnia się nietypowym zachowaniem i wyglądem, znosząc jaja na twardo oraz nosząc czubek z kokardą. Poprzez swoje absurdalne perypetie, Brzechwa ukazuje nie tylko humorystyczny, ale także głęboki przekaz o tolerancji wobec odmienności.
Kaczka Dziwaczka, choć intrygująca i wyjątkowa, staje się ofiarą społecznego konformizmu. Jej niezwykłe cechy budzą niepokój wśród innych kaczek, które nie potrafią zaakceptować jej inności. To dramatyczne zderzenie pomiędzy jednostką a normami społecznymi staje się kluczowym motywem utworu, podkreślając, że osoby, które odstają od utartych schematów, często doświadczają niezrozumienia i odrzucenia.
Wiersz „Kaczka Dziwaczka” stał się nie tylko popularnym utworem literackim, ale również zyskał nowe życie dzięki adaptacji w filmie „Akademia pana Kleksa” z 1983 roku. Piosenka oparta na tym wierszu dodatkowo wzmocniła jego obecność w kulturze dziecięcej, przyciągając uwagę młodych słuchaczy. Przekaz utworu pozostaje aktualny, ukazując uniwersalne problemy związane z akceptacją i zrozumieniem.
Brzechwa w „Kaczce Dziwaczce” posługuje się prostym, ale wyrazistym językiem, który jest zrozumiały dla dzieci. Rytmika wiersza, zbudowana z ośmiozgłoskowych wersów i parzystych rymów, sprawia, że tekst łatwo wpada w ucho, co ułatwia jego zapamiętywanie. Humorystyczny ton opowieści bawi czytelnika, jednocześnie skłaniając do refleksji nad reakcjami społeczeństwa na odmienność.
Wiersz ukazuje, jak nietypowe zachowanie Kaczki Dziwaczki prowadzi do złości i niezrozumienia ze strony innych ptaków. Jej różnice są postrzegane jako zagrożenie dla spójności stada, co prowadzi do tragicznego finału, w którym kaczka kończy jako danie na obiad. To symboliczne zakończenie sugeruje, że jednostki, które odważnie stają w opozycji do konwencji, często muszą stawić czoła niesprawiedliwości i odrzuceniu.
Jan Brzechwa "Kaczka Dziwaczka" - tekst wiersza
Nad rzeczką opodal krzaczka
Mieszkała kaczka-dziwaczka,
Lecz zamiast trzymać się rzeczki
Robiła piesze wycieczki
Raz poszła więc do fryzjera:
„Poproszę o kilo sera!”
Tuż obok był apteka:
„Poproszę mleka pięć deka”.
Z apteki poszła do praczki
kupować pocztowe znaczki.
Gryzły się kaczki okropnie:
„A niech tę kaczkę gęś kopnie!”
Znosiła jaja na twardo
I miała czubek z kokardą,
A przy tym, na przekór kaczkom,
Czesała się wykałaczką.
Kupiła raz maczku paczkę,
By pisać list drobnym maczkiem.
Zjadając tasiemkę starą
Mówiła, że to makaron,
A gdy połknęła dwa złote,
Mówiła, że odda potem.
Martwiły się inne kaczki:
„Co będzie z takiej dziwaczki?”
Aż wreszcie znalazł się kupiec:
„Na obiad można ją upiec!”
Pan kucharz kaczkę starannie
Piekł, jak należy, w brytfannie,
Lecz zdębiał obiad podając,
Bo z kaczki zrobił się zając,
W dodatku cały w buraczkach.
Taka to była dziwaczka!
Oceń ten artykuł:
Anna Setlak
Redaktorka i copywriterka, absolwentka Wydziału Humanistycznego KUL oraz Wydziału Politologii i Dziennikarstwa UMCS. Swoje doświadczenie lingwistyczne wykorzystuje w tworzeniu wartościowych treści, które przekazują wiedzę i tworzą fundament pozytywnych relacji.
Przeczytaj również
Ostatnio dodane
