Tradycyjne gry i zabawy z Twojego dzieciństwa, których możesz nauczyć swoje wnuki

Jakie gry Twojego dzieciństwa będą ciekawe także dla wnuków?

W świecie zdominowanym przez gry komputerowe oraz telefony komórkowe bardzo ważne stało się namawianie dzieci do innego sposobu spędzania czasu. Może być to nie lada wyzwaniem, szczególnie że świat wirtualny bardzo kusi swoją atrakcyjnością. Jednak, czy mając w pamięci dawne zabawy i czas spędzany ze swoimi kolegami z dzieciństwa czujesz, że był on mniej ciekawy?

Dzieci nie mając dobrej alternatywy do gier oraz telefonu komórkowego nie zdają sobie sprawy, jak bardzo ciekawa może być zabawa w „realnym” świecie. Wspólne gry z kolegami to nie tylko atrakcyjny sposób spędzenia wolnego czasu. Wiele gier rozwija w dzieciach zdolności komunikacyjne oraz wzmacnia ich społecznie. Dzięki nawiązywaniu przyjaźni właśnie poprzez gry i zabawy, dzieci uczą się lepiej odnajdywać w społeczeństwie, a to na pewno przyda im się w przyszłości.

Na pewno pamiętasz wiele gier i zabaw, które przynosiły Ci w dzieciństwie dużo radości i uśmiechu. Poniżej prezentujemy kilka propozycji, które mogą zainteresować także Twojego wnuka. Naucz go bawić się w podobny sposób, jak bawili się jego rówieśnicy wiele lat temu.

Skakanka

Obecnie wielu dzieciom skakanka kojarzy się z narzędziem treningowym służącym dorosłym. Pokaż wnukowi możliwości zabawy, jakie daje. Skakanie w pojedynkę, dwójkami, rymowanki oraz wyliczanki na pewno spodobają się zarówno chłopcom, jak i dziewczynkom. Oprócz spędzenia czasu w atrakcyjny sposób skakanka daje również dzieciom możliwość poprawienia kondycji i zadbania o formę fizyczną. To wpływa pozytywnie na ich zdrowie, a także samopoczucie. Najpopularniejszą grą na skakance jest gra „w dziesiątki”. Polega ona na skakaniu różnymi stylami i odliczaniu od 1 do 10. Każdy styl odpowiada osobnej rundzie. Osoba, która nadepnie na skakankę traci kolejkę i skakać zaczyna kolejny gracz. Wygra osoba, która jako pierwsza przejdzie wszystkie rundy. Inną ciekawą zabawą, która na pewno będzie interesująca także dla chłopców, jest gra „w szczura”. „Szczur” trzyma jeden koniec skakanki i stoi w środku okręgu złożonego z pozostałych uczestników gry. Kręci skakanką na wysokości podłogi/kostek a zadaniem pozostałych graczy jest jej przeskakiwanie. Kto nadepnie wirującą skakankę, odpada z gry. Wygrywający zostaje „Szczurem” w kolejnej rundzie.

Gra w gumę

Kolejna atrakcja z dawnych lat, która współcześnie nie jest tak popularna. Wystarczą dwa krzesła lub dwie osoby do towarzystwa i udana zabawa gwarantowana. To jedna z najłatwiejszych i angażujących gier, która wpływa na integrację z rówieśnikami oraz poprawia koordynację fizyczną. Guma nie zabiera dużo miejsca, więc można ją zabrać wszędzie - także do szkoły lub na wycieczkę. Sposobów na grę w gumę jest bardzo dużo, jednak największą popularnością cieszy się gra „w dziesiątki”. Polega ona na wykonywaniu poszczególnych kombinacji odpowiadających cyfrom od 1 do 10. Następnie zwiększa się poziom trudności, umieszczając gumę wyżej. Gracze zaczynają zabawę od poziomu kostek, potem przechodzą do kolan, a na końcu zawieszają gumę na wysokości pasa. Czy udało Wam się kiedyś przejść wszystkie poziomy? Sprawdźcie, jak poradzą sobie z tym zadaniem Wasze wnuki.

Gra w karty

Klasyka, która zajmuje czas nie tylko dzieciom, ale także dorosłym. Jest to świetny sposób integracji z wnukami. Gry w Piotrusia, kuku, czy wojnę mają bardzo proste zasady, które zrozumie nawet najmłodsze dziecko. Karty to bardzo uniwersalny sposób zabawy, a znajomość zasad podstawowych gier przydaje się na wycieczkach szkolnych lub w czasie podróży. Pokaż dziecku najbardziej znane gry karciane, a na pewno rzadziej będzie sięgał po te w telefonie komórkowym. Zobaczy, że karty to bardzo dobra alternatywa na ciekawe spędzenie wolnego czasu i świetne zajęcie na czas długiej podróży do Dziadków lub na wakacje.

Gra w klasy

Aby w nią zagrać, należy mieć do dyspozycji kawałek chodnika, kredę oraz współtowarzysza. Na początku należy narysować kredą sześć kwadratów w kształcie odwróconego krzyża. Na samym końcu powinien znaleźć się także okrąg. Pola numerujemy od 1 do 7. Każdy z uczestników, aby rozpocząć grę, musi trafić kamykiem w numer pola odpowiadający numerowi rundy (1, 2, 3, itd…). Zadanie jednak jest utrudnione: w trakcie rzutu, gracz powinien być zwrócony tyłem w stronę rysunku. Kiedy już uda mu się trafić kamykiem w pole, może rozpoczynać grę. Przeskakuje kolejno pola na jednej nodze, wykonując na końcu skok w rozkroku. Z powrotem pokonuje trasę w ten sam sposób. Musi to jednak wykonać bezbłędnie - nie chwiejąc się oraz nie skacząc na linie. Kiedy to zrobi, jego runda nie jest zaliczona i musi przejść ją jeszcze raz. Grę wygrywa osoba, która jako pierwsza przejdzie wszystkie rundy.

Gąski, gąski do domu

Aby zabawa była bezpieczna i sprawiała wszystkim wiele radości, należy dysponować dużym pomieszczeniem lub w przypadku gry na zewnątrz, wydzielić ograniczoną przestrzeń. Można to zrobić przy użyciu kredy lub skakanek. Obszar gry należy podzielić na pół: po jednej stronie znajduje się jeden, wybrany uczestnik - mama gąska. Po drugiej stronie pola stoją wszyscy pozostali uczestnicy gry, czyli gąski. Na linii dzielącej obszar gry na pół znajduje się jeden gracz - wilk. Jego zadaniem będzie wyłapywanie gąsek, które będą przebiegać na stronę mamy gąski. Gra rozpoczyna się hasłem wypowiedzianym przez mamę gąskę: „Gąski, gąski do domu”. Gracze, którzy zostają złapani przez wilka, odpadają z zabawy lub sami zostają wilkami i wyłapują pozostałe gąski.

Piłka parzy

Wariantów tej gry jest bardzo wiele i dzięki temu można dopasować rodzaj zabawy do tego, czy gramy na podwórku, czy w domu. Wersja gry, która sprawdzi się na ograniczonej przestrzeni (np. w większym pokoju), polega na tym, że uczestnicy stają w okręgu twarzą do siebie, a jedna osoba znajduje się poza nim. Piłka znajduje się u jednego z graczy i na hasło „Start” uczestnicy zabawy zaczynają szybko przekazywać piłkę kolejnej osobie. Kiedy osoba znajdująca się poza okręgiem, wypowie hasło „Piłka parzy”, gracz będący w posiadaniu piłki odpada z rozgrywki i wymienia się z osobą spoza okręgu. Inna wersja zabawy sprawdzi się przede wszystkim na zewnątrz. Dwie osoby stają w większej odległości naprzeciwko siebie. Pozostali uczestnicy znajdują się między nimi. Zadaniem dwóch osób jest „zbijanie” pozostałych graczy za pomocą piłki. Kto ze znajdujących się w środku jej dotknie, odpada z gry.

Gra w kolory

Zabawę należy rozpocząć od ustawienia się wszystkich uczestników gry w okręgu twarzą do środka. W jego środku staje jeden uczestnik posiadający piłkę. Jego zadaniem jest rzucanie piłki kolejno do pozostałych graczy, jednocześnie wymieniając różne kolory. Na hasło „czarny” piłka nie może zostać złapana. Jeśli tak się stanie, gracz, który złapał piłkę, musi klęknąć na jedno kolano. Kolejny błąd skutkuje klęknięciem na drugie kolano, później siadem po turecku, dotykaniem jednym łokciem ziemi, a następnie dwoma. Aby przenieść się z powrotem o jeden poziom wyżej, należy w trakcie kolejnego rzutu poprawnie zareagować na wypowiedziany kolor.

Podchody

Zabawa, która rozwija w dzieciach kreatywność i pomysłowość. Na początku należy podzielić się na dwie drużyny. Warto pamiętać o tym, by drużyny miały równe szanse. Sam również możesz wziąć udział w tej zabawie, wówczas dzieciaki na pewno będą miały jeszcze więcej frajdy. Zasady są bardzo proste: jedna drużyna ucieka, druga ją tropi. Drużyna uciekająca musi zostawiać po sobie ślady. Mogą to być proste i widoczne wskazówki, np. strzałki rysowane kredą lub ułożone z gałęzi. Największa zabawa jest jednak wtedy, kiedy wskazówki przyjmują nieco bardziej rozbudowaną formę np. zagadek, wykreślanek i łamigłówek. Celem gry jest odnalezienie drużyny uciekającej we wcześniej określonym czasie.

Głupi Jaś

Tę grę pamięta na pewno każdy. Jest to świetny pomysł na szybką i łatwą zabawę z piłką. Dwie osoby stają naprzeciwko siebie i rzucają piłka. Pomiędzy nimi znajduje się „głupi Jaś” i jego zadaniem jest przechwycenie piłki od rzucającego. Kiedy uda mu się to zrobić, zamienia się miejscami z osobą, która wykonywała rzut. Wówczas to właśnie ona zostaje nowym „głupim Jasiem”.

Krowa

Zabawa ruchowa, która odpowiada popularnej grze w berka. Osoba, będąca w zabawie krową staje na środku i wyciąga ręce na boki. Pozostali gracze łapią krowę za palce i wołają: „Jakie krowa daje mleko?”. Krowa wymienia różne kolory, na hasło „białe” wszyscy gracze rozbiegają się, a zadaniem krowy jest ich łapanie. Osoba złapana przez krowę staje w rozkroku. Może ją „uratować” inny uczestnik, który przejdzie pod jej nogami. Runda kończy się w momencie złapania przez krowę wszystkich uczestników. Potem wybierana jest nowa krowa i gra rozpoczyna się od początku.

Baba Jaga patrzy

W zabawie uczestniczy co najmniej kilka osób. Jedna z nich - Baba Jaga znajduje się pod ścianą i stoi tyłem do pozostałych uczestników znajdujących się po przeciwnej stronie pokoju. Zadaniem graczy jest biec w kierunku Baby Jagi. Po wypowiedzeniu słów „raz, dwa, trzy Baba Jaga patrzy” Baba Jaga odwraca się do pozostałych graczy. W tym momencie nikt nie może się poruszyć ani wydać z siebie żadnego dźwięku. Baba Jaga może prowokować uczestników np. poprzez rozśmieszanie. Osoba, która się poruszy, odpada z gry. Po chwili Baba Jaga wraca na swoje miejsce i cykl się powtarza. Wygrywa uczestnik, który jako pierwszy dobiegnie do Baby Jagi i uda mu się jej dotknąć. Wówczas zajmuje jej miejsce i gra rozpoczyna się od nowa.

Pomidor

Populara gra słowna, w którą możesz zagrać razem z wnukami, nawet siedząc przy stole. Dwóch uczestników siada naprzeciwko siebie. Jeden z nich stara się rozśmieszyć drugiego i sprowokować do użycia innego słowa niż „pomidor”. Oczywiście drugi uczestnik na każde pytanie musi odpowiadać „pomidor”. Kiedy użyje innego słowa, zaśmieje się lub zakryje usta - przegrywa.

Klasyczne gry z dawnych lat - integracja i nawiązywanie więzi z wnukami

Przekazywanie tradycji i historii z okresu Waszej młodości to świetna okazja, by nawiązać z wnukami bliższe relacje. Szczególnie kiedy nie spędzacie ze sobą zbyt wiele czasu, wspólna zabawa może być bardzo dobrą okazją do integracji i poznania własnych wnuków. Na pewno dzieci ucieszą się, kiedy będą mogły spędzić z Dziadkami czas w sposób atrakcyjny i przyjemny.

Przekazując tradycje i pomysły na zabawę w nieznany dzieciom sposób, uczysz je otwartości na świat. Dzięki klasycznym zabawom wnuki mogą poznać nieco bardziej aktywny sposób spędzania czasu, który nie wymaga posiadania zabawek, czy komputera. Dzięki temu możesz wpłynąć na ich zdolności do integracji z rówieśnikami.

Zabawy z dawnych lat - najczęściej zadawane pytania

1. Większość z zabaw, które pamiętam z dzieciństwa, nie nadaje się do zabawy w domu. Gdzie mogę zagrać z dzieckiem w okresie zimowym, tak aby w trakcie zabawy wszystkie dzieci były bezpieczne? Piłka w domu pełnym szklanych figurek i luster raczej nie będzie należeć do najbezpieczniejszych.

   Jeśli rzeczywiście w Twoim domu nie ma zbyt wiele miejsca na tego typu zabawy, warto skorzystać z dobrej pogody i wybrać się z piłką na zewnątrz. Nawet zimą jest to dobry pomysł. Wystarczy zadbać o to, by dziecko posiadało odpowiednią odzież. Jeśli planujecie biegać lub rzucać piłką, dopilnuj, by dziecko nie było ubrane zbyt grubo. Na pewno będzie mu ciepło i jeśli się przegrzeje, może się rozchorować.

2. Moje wnuki są w wieku 3 i 5 lat. Chciałabym, żeby zaczęli uczyć się takich zabaw, bo do tej pory nie potrafią zająć sobie czasu w inny sposób, niż grając na telefonach komórkowych. Czy ich wiek jest odpowiedni do takich gier?

   Oczywiście! Kreatywnych zabaw warto uczyć dzieci już od najmłodszych lat. Wpływają one korzystnie na ich rozwój i sprawiają, że stają się bardziej towarzyskie i pomysłowe. Nawet 3-latek zrozumie zasady gry w „głupiego Jasia”, czy w „krowę”. Pamiętaj, by dostosować poziom trudności gry do jego wieku. Nie rzucaj piłką zbyt wysoko i daj mu czasem przewagę, by czuło, że ma szansę wygrać ze starszymi od siebie. Wówczas na pewno się nie zniechęci i będzie chętnie bawić się w tego typu zabawy.

3. Wszystkie wnuki, kiedy przyjeżdżają w odwiedziny, nie chcą spędzać ze sobą czasu na wspólnych grach. Zamiast tego wolą oglądać bajki na telefonach komórkowych i nie odstępują swoich rodziców na krok. Chciałabym to zmienić. Jak mogę zachęcić je do wspólnej zabawy?

   Jeśli Twoje wnuki nie wykazują ochoty do wspólnej zabawy, musisz sprawić, by miały odpowiednią motywację. Zorganizuj konkurs i ogłoś nagrody dla osób, które wygrają poszczególne gry lub rundy. Perspektywa rywalizacji na pewno je zachęci i sprawi, że chętniej podejmą wyzwanie. Pamiętaj, by przygotować także nagrody pocieszenia dla przegranych. Nie chcemy przecież zniechęcić dzieci lub doprowadzić do kłótni.

4. Zbliżają się urodziny wnuczki i chciałam kupić jej na prezent skakankę lub gumę do skakania. Odwiedziłam już 2 hipermarkety i nie znalazłam tam takich zabawek. Gdzie mogę dostać tego typu akcesoria do zabawy dla dzieci?

   Jeśli nie udało Ci się ich znaleźć w dużych sieciach handlowych, spróbuj odwiedzić specjalne sklepy z zabawkami. Tam na pewno uda Ci się zakupić skakankę lub gumę do skakania. Jeśli mieszkasz w niewielkiej miejscowości i nie masz dostępu do tego typu sklepów, najlepszym wyjściem będzie zamówienie akcesoriów online - w sklepach lub na portalach aukcyjnych.