Wiersz „Samochwała” - Jan Brzechwa

Samochwała w kącie stała i wciąż tak opowiadała...

Wiersz „Samochwała” autorstwa Jana Brzechwy to nie tylko pełna humoru opowieść o pyszałku, ale również mądra lekcja, która skłania do refleksji na temat wartości pokory i umiaru. Brzechwa, znany z tworzenia poezji dla dzieci, umiejętnie łączy w nim zabawne anegdoty z ważnymi życiowymi przesłaniami. Dzięki barwnym postaciom i błyskotliwym rymom, wiersz przyciąga uwagę najmłodszych, jednocześnie ucząc ich, jak istotne jest nieprzechwalanie się i docenianie prawdziwych wartości.
  • Ostatnia aktualizacja: 2024-10-29
  • Szacowany czas czytania: 1 min.
Wiersz „Samochwała” - Jan Brzechwa / Samochwała w kącie stała i wciąż tak opowiadała...

Znaczenie wiersza „Samochwała” Jana Brzechwy

„Samochwała” to jeden z najbardziej znanych wierszy Jana Brzechwy, który w sposób humorystyczny przedstawia postać osoby przechwalającej się swoimi osiągnięciami i zaletami. Wiersz ten nie tylko bawi, ale także niesie ważne przesłanie o pokorze i umiarze, które są istotnymi wartościami w życiu każdego człowieka.

Głównym tematem „Samochwały” jest krytyka postawy przechwalania się, która często prowadzi do wyśmiewania osoby dumnie opowiadającej o swoich osiągnięciach. Brzechwa pokazuje, że nadmierna pewność siebie i brak umiaru mogą budzić niechęć i śmiech wśród innych. Przesłanie wiersza podkreśla znaczenie pokory oraz umiejętności doceniania skromności, co jest ważną lekcją, szczególnie dla dzieci, które uczą się, jak funkcjonować w społeczeństwie.

Wiersz „Samochwała” jest napisany w radosnej, rytmicznej formie, co czyni go atrakcyjnym dla dzieci. Brzechwa stosuje rymy, które nadają tekstowi melodyjność, a także łatwość w zapamiętywaniu. Język jest prosty, a słownictwo przystosowane do młodego odbiorcy, co sprawia, że przesłanie wiersza jest zrozumiałe i przystępne.

Główną bohaterką wiersza jest postać, która w sposób zabawny opowiada o swoich „wyjątkowych” cechach i osiągnięciach. Jej zachowanie jest karykaturalne, co potęguje komiczny efekt. Brzechwa używa licznych hiperboli, by podkreślić absurdalność jej przechwałek, co sprawia, że postać staje się groteskowa i śmieszna.

Brzechwa posługuje się różnorodnymi środkami stylistycznymi, aby wzbogacić przekaz wiersza. Użycie alegorii, ironii oraz metafor sprawia, że wiersz jest nie tylko zabawny, ale i głęboki. Przykładem jest przedstawienie Samochwały jako osoby, która nie dostrzega, jak jej postawa odbiega od norm społecznych.

Wiersz „Samochwała” Jana Brzechwy jest doskonałym przykładem poezji dziecięcej, która łączy w sobie humor, rozrywkę i ważne życiowe lekcje. Przechwałki głównej bohaterki prowadzą do zabawnych sytuacji, ale jednocześnie skłaniają młodych czytelników do refleksji nad wartością skromności. Dzięki temu wiersz pozostaje aktualny i ważny, ucząc dzieci, jak istotne jest posiadanie pokory i szacunku dla innych.

Jan Brzechwa „Samochwała” - tekst wiersza

Samochwała w kącie stała
I wciąż tak opowiadała:

„Zdolna jestem niesłychanie,
Najpiękniejsze mam ubranie,
Moja buzia tryska zdrowiem,
Jak coś powiem, to już powiem,
Jak odpowiem, to roztropnie,
W szkole mam najlepsze stopnie,
Śpiewam lepiej niż w operze,
Świetnie jeżdżę na rowerze,

Znakomicie muchy łapię,
Wiem, gdzie Wisła jest na mapie,
Jestem mądra, jestem zgrabna,
Wiotka, słodka i powabna,
A w dodatku, daję słowo,
Mam rodzinę wyjątkową:
Tato mój do pieca sięga,
Moja mama - taka tęga,
Moja siostra - taka mała,
A ja jestem - samochwała!”



Oceń ten artykuł:

Anna Setlak

Anna Setlak

Redaktorka i copywriterka, absolwentka Wydziału Humanistycznego KUL oraz Wydziału Politologii i Dziennikarstwa UMCS. Swoje doświadczenie lingwistyczne wykorzystuje w tworzeniu wartościowych treści, które przekazują wiedzę i tworzą fundament pozytywnych relacji.

Ostatnio dodane